بررسی فرآیندهای واژ-واجی گویش رازی در واج شناسی زایشی

هدف از انجام این پژوهش بررسی فرآیندهای واژ-واجی موجود در گویش رازی در چارچوب واج¬شناسی زایشی است. این پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی صورت گرفته است. داده¬های این پژوهش از دو طریق گردآوری شده است: الف. بصورت میدانی و از طریق مصاحبه و ثبت و ضبط گفتار گویشوران ب. استفاده از منابع مکتوب یعنی دو پایان¬نامه نگاشته شده درباره¬ی گویش رازی. داده¬های جمع¬آوری شده براساس نوع فرآیند، طبقات طبیعی همخوانها و واکه¬هایی که در این فرآیندها شرکت داشته¬اند و همچنین جایگاهشان در درون هجا، در مرز هجاها و در مرز تکواژها دسته¬بندی و تحلیل شدند. برخی از نتایج حاصل از پژوهش عبارتند از: 1. انواع فرآیندهای همگونی مانند هماهنگی واکه¬ای،همگونی همخوان با همخوان و همگونی واکه با همخوان و همچنین درج و حذف در مرز تکواژها در این گویش دیده می-شود. 2. مسیر حرکت هماهنگی واکه¬ای در این گویش از انتهای واژه به ابتدای واژه است به¬طوری که واکه¬ی پسوند بر روی واکه¬ی ستاک و واکه¬ی ستاک بر روی واکه¬ی پیشوند تآثیر می¬گذارد. 3. هماهنگی واکه¬ای از پسوند به ستاک فقط در مشخصه¬ی افراشتگی است ولی هاهنگی از ستاک به پیشوند در دو مشخصه¬ی افراشتگی و پسین بودن اتفاق می¬افتد. 4. پیشوند زمان حال /-hen/ در این گویش در مرز تکواژ با همخوان های[cont+] آغازی ستاک، همگونی کامل و با همخوانهای/m/ و /n/ همگونی ناقص انجام می¬دهد. 5. همگونی واکه¬ با غلت /j/ در مرز تکواژ و با غلت/w/ درون تکواژ در این گویش دیده می¬شود. 6. هنگام توالی دو واکه در مرز تکواژها در این گویش یا یک واکه از توالی دو واکه حذف می¬شود یا درج غلت اتفاق می¬افتد. 7. همخوان آغازی و واکه¬ی پیشوند استمرار /-hen/ در این گویش در بسیاری از بافت¬ها در معرض حذف قرار دارد.